« Το δικαστήριο ξέρει γιατί έβαλε αυτή την αποφαση. Έχει τα κριτήριά του. Εμένα δεν με ενδιαφέρει να τιμωρήσω κάποιον. Η ουσία είναι η δική μου αθώωση και η δική της ενοχή. Εννοείται ότι νιώθω μεγάλη ικανοποίηση και δικαίωση που αθωώνομαι . Δικαιώνομαι διπλά για τη μήνυση που μου είχε κάνει για επικίνδυνες σωματικές κακώσεις που της είχα προκαλέσει. Αθωώθηκα..
Όλοι οι άνθρωποι παρασύρονται και έχουν κακές στιγμές.Εδω ομως υπηρχε δολοςΨευτικες ιατρικες βεβαιωσεις απο ιατροδικαστη ,απο ορθοπαιδικο,απο νευρολογο …Αισθάνθηκα λύτρωση στο άκουσμα της απόφασης. Ήμουν συγκινημένος, Είναι πολύ λυτρωτικό. Χάνεις το κουράγιο σου αλλά δεν έχασα την πίστη μου στην ελληνική δικαιοσύνη. Δεν είχε καμία απόδειξη για αυτά που ισχυριζόταν για αυτο και δεν επησε κανεναν απο τους πεντε δικαστες και μαλιστα ολες γυναικες. Οπότε εννοείται εγώ βγήκα νικητης, δεν ξέρω τι αισθάνεται η κ. κυρια
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
.
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί η αχαριστία, δεν είναι ποινικό αδίκημα.
Γιατί δεν τιμωρείται παραδειγματικά και οι αχάριστοι να ξεχωρίζουν ανάμεσα στους άλλους. Να μπορείς να τους βλέπεις και να λες
"μακριά ρε "..... " αι σιχτιρ απο δω ".
Γιατί ο φονιάς, μπορεί να βρέθηκε εν βρασμώ ψυχής ή ακόμα και να μετανιώσει, να αλλάξει.
Ο κλέφτης, μπορεί να έγινε κλέφτης από ανάγκη και να πάψει να είναι κλέφτης, να βρει το δρόμο του.
Ο ψεύτης, ο απατεώνας, όλοι αυτοί, έχουν μια ελπίδα να αλλάξουν. Να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να πουν «τι κάνεις ρε » και να αλλάξουν ρώτα.
Ο αχάριστος όμως, είναι εγκληματίας που δεν σωφρονίζεται, δεν αλλάζει, δεν μπορεί καν να καταλάβει πως είναι ένα κινούμενο έγκλημα.
Ο αχάριστος νομίζει πως όλοι του "χρωστάνε ". Ζωή, μοίρα, τύχη,γονεις,αδελφεια ακομα και τα παιδια του. Ολοι του έχουν στερήσει κάτι και του το χρωστάνε.
Κι επειδή εκείνος φαντασιώνεται ,εχει παντα δικιο ,πως τον αδικουν, κοιτάει να τα "πάρει" από όποιον λάχει να περάσει από το μονοπάτι του. Κοιτάει να ξεσκίσει την ψυχή του άλλου. Κοιτάει να μπήξει το μαχαίρι τόσο βαθιά που να μην υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.
Ο αχάριστος είναι ένα κινούμενο έγκλημα που μένει ατιμώρητο από το ποινικό δίκαιο αλλά όχι από την ζωή. Βλέπεις ο αχάριστος, είναι καταδικασμένος να ζήσει μόνος. Ο αχάριστος ξεχωρίζει γιατί κανείς δεν μένει δίπλα του. Στο τέλος, τον ξερνάνε όλοι.
Ο αχάριστος έμαθε να είναι θύμα, έμαθε να πιστεύει πως όλοι τον εκμεταλλεύονται, δεν του φαιρονται καλα,τον αδικουν,όλοι θέλουν κάτι από εκείνον κι εκείνος απλά και μόνο απαιτεί.
Απαιτεί συναισθήματα αλλά είναι ένας ντενεκές άδειος και τα συναισθήματα χάνονται.
Απαιτει σεβασμο και κατανοηση στην ανεπαρκεια του.
Απαιτεί προσοχή, όμως όση και να του δώσεις, είναι τόσο ασήμαντος που δεν μπορεί να νιώσει σημαντικός.
Απαιτεί συγχώρεση και κατανόηση μα δεν έμαθε να δίνει τίποτα από τα δυο!
Απαιτει αγαπη που δεν ξερει ουτε τι ειναι ουτε πως ειναι
Ο αχάριστος είναι ανίκανος να νιώσει. Να αγαπήσει Ουτε τους δικους του ανθρωπους Τους γονεις του ,τα αδελφεια του ,τα ιδια τα παιδια του παρα μονο τον εαυτο του και αυτον λαθος. Να ευτυχίσει, να συγχωρέσει. Και το χειρότερο; Τον αχάριστο, τον έχουν αγαπήσει, του έχουν προσφέρει αγαπη,ευτυχία και χαρά, πλουτη και μεγαλεια,τον έχουν συγχωρήσει, πριν τον αγνοήσουν.
Γιατί η μοίρα του αχάριστου, αυτή είναι. Να τον αγνοούν οι άνθρωποι Ακομα και αυτοι που τον αγαπησαν ,ακομα......και η ίδια η ζωή.
Δεν το καταλαβαινει ομως και ετσι θα πεθανει.........
,,,,,,ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ...